Title: Unveiled

"بی‌حجاب"

Unveiled is an installation art project that delves into the complex intersections of displacement, identity, and socio-political activism, it specifically focuses on the 'burnt generation' in Iran and the ongoing struggles of diaspora communities. Drawing on personal experiences and collective memory, the project incorporates various materials and symbols that represent the tension between oppression, resistance, and healing.

The immersive installations feature a combination of domestic objects, eucalyptus oil, and dramatic sound elements (such as monologues and dialogue) to evoke the challenges of living in exile. By recontextualising everyday materials, such as charcoal, severed hair, and thread, the work reflects on the personal and political consequences of forced migration.

Central to the project is the use of light and shadow to manipulate space, creating an emotional and contemplative atmosphere. The interplay of these elements draws attention to themes of diaspora, resilience, and identity, questioning how one’s sense of self is affected by displacement and exile. Key symbols, such as severed hair, speak to recent Iranian protests and the Women, Life, Freedom movement. The presence of charcoal which references both the burnt generation and traditional cultural practices adds layers of meaning related to destruction and renewal. The use of eucalyptus oil, a material symbolizing both Iran and Australia, serves as a metaphor for diaspora, healing, and continuity, connecting past and present identities.

بی‌حجاب, یک پروژه هنر چیدمانی است که به پیچیدگی‌های تقاطع‌های جابه‌جایی، هویت و فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی می‌پردازد و به طور خاص بر نسل سوخته در ایران و مبارزات مداوم جوامع دیاسپورا تمرکز دارد. این پروژه با تکیه بر تجربیات شخصی و حافظه جمعی، از مواد و نمادهای مختلفی استفاده می‌کند که نشان‌دهنده تنش میان سرکوب، مقاومت و التیام هستند. اچیدمان‌های این پروژه شامل ترکیبی از اشیاء خانگی، روغن اوکالیپتوس و عناصر صوتی دراماتیک (مانند تک‌گویی‌ها و گفت‌وگوها) است که چالش‌های زندگی در تبعید را به تصویر می‌کشد. با باززمینه‌سازی مواد روزمره‌ای مانند زغال، موی بریده و نخ، این اثر به پیامدهای شخصی و سیاسی مهاجرت اجباری می‌پردازد. اچ

مرکزیت این پروژه استفاده از نور و سایه برای تغییر فضا است که فضایی احساسی و تفکرآمیز ایجاد می‌کند. تعامل این عناصر به موضوعات دیاسپورا، تاب‌آوری و هویت توجه می‌کند و این پرسش را مطرح می‌کند که چگونه حس هویت فرد از طریق جابه‌جایی و تبعید تحت تأثیر قرار می‌گیرد. اچ.

نمادهای کلیدی، مانند موی بریده، به اعتراضات اخیر ایران و جنبش «زن، زندگی، آزادی» اشاره دارد. حضور زغال که هم به نسل سوخته و هم به سنت‌های فرهنگی اشاره دارد، لایه‌های معنایی مرتبط با ویرانی و بازسازی را اضافه می‌کند. استفاده از روغن اوکالیپتوس، ماده‌ای که هم ایران و هم استرالیا را نمایندگی می‌کند، به عنوان استعاره‌ای برای دیاسپورا، التیام و تداوم به کار رفته است که هویت‌های گذشته و حال را به هم پیوند می‌دهد. اچ